7 maart 2016 overtocht naar Cienfuegos.

Het heeft aardig gespookt vannacht. De wind gierde om de mast en Jesus controleerde elk uur of alles voldoende vast zat en het anker op zijn plaats bleef.

Het is zonnig,maar het stormt behoorlijk als om half zeven het anker aan boord gehaald wordt.

We vertrekken met een gereefde fok.Als het schip net buiten de beschutting van het eiland komt,weten we niet wat ons overkomt. Onze magen protesteren en we gaan zo snel als het kan aan dek. Martine is vannacht al dood ziek geworden en laat zich de eerste uren niet zien.

Tijdens de overtocht ontstaan steeds hogere golven, wel tot 4 meter. Het eten laten we voorlopig zitten en voelen ons op die manier prima. In de middag als we van koers veranderen,kan het grootzeil bijgezet worden en maken een provisorische maaltijd. Na 8 uur onrustig varen,neemt de wind af en zien we in de verte de haven van Cienfuegos.

Om half vijf, na tien uur varen leggen we aan in de Marina.

Jesus is een geweldige kapitein. Een zeer ervaren man,die gedurende vijf maanden per jaar ,wekelijks bijna altijd de zelfde trip maakt.

We hebben besloten niet aan boord te blijven. Het sanitair is dermate beperkt,dat we weer een heerlijke douche willen nemen.

We gaan naar het adres waar onze bagage staat en nemen afscheid van Jesus en Martine,die nog steeds niet de oude is.

Met een taxi naar ons logeeradres,waar iedereen op de stoep zit.

De reden de mug,die rond dwaalt in het Caribisch gebied. De huizen worden met een onduidelijke giftige stof ingespoten en niemand mag het eerste uur naar binnen.

Daily, onze gastvrouw is blij ons weer te zien. Ze heeft gelukkig een goede kamer vrij.

Uitgebreid gebadderd. Voel je je toch weer een heel ander mens.

s'Avonds in het prachtige gebouw van de Marina gegeten met Udda en Helmut.

Ons heerlijk laten verwennen.

De zeilreis was soms afzien,maar we hebben het niet willen missen.

6 maart 2016 Cayo Larga.

Hiep, hiep hoera. De zon schijnt. Eindelijk. We moeten helaas aan onze terugreis beginnen.

Er staat niet zoveel wind,maar het is heerlijk om in de zon op het achterdek te zitten . Het eiland Cayo Larga is 40 km. Lang en ongeveer 4 km breed. Er logeren 5000 mensen en er wonen 2000 mensen ,die in de toeristen industrie werken. De meeste toeristen komen uit Italië en komen per vliegtuig en blijven daar een week.

De overtocht naar Cayo Iquao is heel relaxed. We kunnen zeilen omdat er een aardig windje is komen opzetten.

Onderweg het wrak gezien van een catamaran,die 4 weken geleden is vergaan. Zal je toch gebeuren.

Bij het vuurtoren eiland op het voordek heerlijk in de zon zitten lezen.

Jesus heeft zijn gevangen vis weer fantastisch klaargemaakt.

Tijdens het varen wordt er altijd een lijntje uitgegooid en we hebben bijna elke dag wel een grote vis gevangen.

Alleen de manier,hoe de vissen dood gaan vind ik afschuwelijk. Ze blijven lang spartelen. Volgens mij niet nodig als je ze meteen dood gemaakt worden.

Als het donker wordt , begint het hard te waaien. Het is voorspeld , maar echt prettig is het niet.

Er komt nog een schip een plek zoeken en is een uur bezig om goed te kunnen ankeren.

Jesus is onrustig,maar we hebben alle vertrouwen in hem.

5 maart 2016 Cayo Largo

Een zeer rustige nacht. Het weer knapt nog steeds niet op. In de verte zien we een groot zeilschip en Jesus vaart er heen. Een prachtig schip met ongeveer twee honderd mensen aan boord. We varen om het schip. Wat heel leuk is,dat niemand weet wie naar wie kijkt. We zijn het er allemaal over eens dat we toch liever op de catamaran varen.We ankeren bij het eiland waar veel iquanas zijn. Ik bekijk het wel uit de verte. Ben geen liefhebster van dit soort dieren.Op zee ontstaan kleine tornados en we kijken gespannen wat de slurfen gaan doen.

Even plotseling als ze gekomen zijn,verdwijnen ze ook weer. De zonsondergang is prachtig door de enorme wolkenpartijen.

4 maart 2016 zeilreis

Het is weer een dag,die niet veel voor zal stellen.. Het is grijs en grauw en geen wind. Na een uur varen zijn we bij Playa Sirena. Heel toeristisch. Met zelfs een optreden van dolfijnen. Vind dat niet zo geweldig,maar wel oneindig knap om dieren zo veel kunstjes te leren. We hebben geluk. Heel even schijnt de zon. Gaan op het strand op een bedje zitten en maken daarna een wandeling. De nacht brengen we door in een baai niet ver van Playa Sirena.

3 maart 2016 Cayo Larga

Als we ons hoofd door het luik steken om te zien waar we zijn,zien we de vuurtoren en nog ongeveer 18 catamarans. Dat is het enige. Het eiland klein. Er wonen maar twee mensen om de vuurtoren te bewaken.

Gelukkig schijnt de zon. Na het ontbijt vertrekken we weer voor een lange overtocht.Ongeveer zes uur.

Het is een vreemde ervaring voor ons.Uren zie je nergens land.Er is weer geen wind en al snel verschijnen er wolken. Hier hebben we niet op gerekend. Maar de stemming is goed.

Als we bij Koraaleiland aankomen,vallen de eerste druppels. We laten ons niet ontmoedigen en zwemmen naar een prachtig strand met poeder wit zand.Spreken een stel uit Nederland,die al vierenhalfjaar onderweg zijn.Zij zijn ook op de San Blas eilanden geweest en we delen de mening dat er niets mooiers bestaat dan dat paradijs, waar we twee jaar geleden gezeild hebben.

Maken een wandeling langs het strand. Is wel nodig,want zitten op de harde banken na vele uren,valt niet altijd mee.

Jesus maakt van de gevangen barracuda en heerlijke maaltijd. Het dansen zitten de Cubanen in het bloed en we moeten er allemaal aan geloven. We krijgen wat dansles en het werd een bijzonder gezellige avond.

2 maart 2016 Cienfuegos. Boottocht naar Cayo Largo en Punto del este.

De eerste nacht aan boord is ons goed bevallen. Weliswaar in de beschutting van de haven. Niet schommelen.Ook het lawaai viel erg mee. Als het licht wordt,begint het leven hier en dat is rond half zeven.

Onze kapitein Jesus is op tijd aanwezig,maar er moet nog zo veel geregeld worden. Voor alle documenten in orde zijn ben je een uur verder. Cuba is het land van de formulieren. Alles wordt geregistreerd.

Er wordt een zeer oude taxi geregeld en we gaan met 5 personen naar de markt. Wat een geharrewar. De een lust dit niet, de ander dat niet. De keuze beperkt. Maar ook nu lukt het weer alle neuzen naar een kant te laten wijzen.

Om 10 uur vertrekken we. Helaas zwaar bewolkt en geen wind.Cienfueogos ligt aan een binnen zee en een smalle doorgang voert naar de open zee. Het is de enige diepzeehaven aan de zuidkust van Cuba En de thuishaven voor een grote vissersvloot. We varen naar Cayo Guano del Este. Een tocht van 10 uur. Alleen op de motor.We komen in het stikke donker aan.Door het licht van de vuurtoren kunnen we iets zien. Er liggen nog 18 catamarans. Het ankeren is erg moeilijk, maar onze kapitein is een ervaren man en daar vertrouwen we op. In het donker maken we onze maaltijd klaar. Aan tafel met elkaar is even wennen. Onze kapitein weet door de goed gemaakte Cuba Libres aardig de stemming er in te brengen.

1 maart 2016 Cienfuegos.

Dayli, onze gastvrouw heeft een heerlijk ontbijt gemaakt. Vandaag kunnen we onze dag in alle rust beginnen. Het ontbijt wordt pas om 8.45 geserveerd. Eerst moeten de kinderen naar school gebracht worden.

In Cuba dragen de kinderen uniformen en het onderwijs is gratis.

We lopen op ons gemak naar de stad en bezoeken het historisch museum. Ook hier is het wat beperkt,maar overal steken we wat van de geschiedenis van Cuba op.

Zoeken een plek onder de bomen om te internetten,onder het toeziend oog van José Marti. Geboren in 1853. Op zijn vijftiende betrokken bij de oprichting van de antikolonialistische krant La Patria Libre in Havana.

We vertrekken op tijd naar de haven met onze beperkte bagage. De grote tassen kunnen op ons logeeradres achter laten.

Om vier uur komt de kapitein van de catamaran. Het schip 15 meter lang en vier hutten.

Het schip heeft de naam El Tocororo. We kiezen een hut met een breed bed,maar vergeten te kijken naar het bad gedeelte. Blijkt later wel erg klein te zijn.

We zijn totaal met vijf gasten aan boord. Martine uit België. Helmut en Udda uit Duitsland en wij.

En dan komt de grote verrassing. We moeten nog deze dag boodschappen doen en tijdens de reis ook zelf koken.Hebben we totaal niet op gerekend. Bij de boeking is dat ook niet duidelijk aangegeven. In het verleden was alles altijd verzorgd. Dus we hebben aangenomen dat het ook deze keer het geval zou zijn.

We gaan er met elkaar voor zitten en maken een lijst. De kapitein een heel relaxte man,die zo iets heeft van regel het maar.

Hij gaat uit eindelijk met ons mee naar een winkel in de haven. Het is roeien met de riemen, die er zijn. Cuba heeft niet alles.

Na uitgebreid overleg,wie wat eet en niet lust gaan we aan boord met een enorme hoeveelheid eten,maar vooral veel drank.

Helaas vertrekken we niet meer. De planning is morgen om tien uur vertrekken,als alle formaliteiten in orde zijn en we een bezoek aan de markt hebben gebracht om groente en fruit te kopen.

1 maart Cienfuegos..

Vertrekken vandaag met een catamaran en gaan een week zeilen. Even geen verhalen en foto's

Veel liefs Bob enCarla