Het heeft aardig gespookt vannacht. De wind gierde om de mast en Jesus controleerde elk uur of alles voldoende vast zat en het anker op zijn plaats bleef.

Het is zonnig,maar het stormt behoorlijk als om half zeven het anker aan boord gehaald wordt.

We vertrekken met een gereefde fok.Als het schip net buiten de beschutting van het eiland komt,weten we niet wat ons overkomt. Onze magen protesteren en we gaan zo snel als het kan aan dek. Martine is vannacht al dood ziek geworden en laat zich de eerste uren niet zien.

Tijdens de overtocht ontstaan steeds hogere golven, wel tot 4 meter. Het eten laten we voorlopig zitten en voelen ons op die manier prima. In de middag als we van koers veranderen,kan het grootzeil bijgezet worden en maken een provisorische maaltijd. Na 8 uur onrustig varen,neemt de wind af en zien we in de verte de haven van Cienfuegos.

Om half vijf, na tien uur varen leggen we aan in de Marina.

Jesus is een geweldige kapitein. Een zeer ervaren man,die gedurende vijf maanden per jaar ,wekelijks bijna altijd de zelfde trip maakt.

We hebben besloten niet aan boord te blijven. Het sanitair is dermate beperkt,dat we weer een heerlijke douche willen nemen.

We gaan naar het adres waar onze bagage staat en nemen afscheid van Jesus en Martine,die nog steeds niet de oude is.

Met een taxi naar ons logeeradres,waar iedereen op de stoep zit.

De reden de mug,die rond dwaalt in het Caribisch gebied. De huizen worden met een onduidelijke giftige stof ingespoten en niemand mag het eerste uur naar binnen.

Daily, onze gastvrouw is blij ons weer te zien. Ze heeft gelukkig een goede kamer vrij.

Uitgebreid gebadderd. Voel je je toch weer een heel ander mens.

s'Avonds in het prachtige gebouw van de Marina gegeten met Udda en Helmut.

Ons heerlijk laten verwennen.

De zeilreis was soms afzien,maar we hebben het niet willen missen.