Na een zeer koude nacht worden we gewekt met een mooie zonsopgang. De hondjes zitten alweer voor onze deur. Zo huiselijk.

Na het ontbijt opzoek naar een gelegeneid om te internetten. Bij het telefoonkantoor is niemand aanwezig. Wij balen. Totdat er iemand zegt dat het zondag is en het kantoor gesloten.

Pech. We gaan wat anders doen. Willen het Gran Parque Natural Montemar bezoeken. Is uitgeroepen tot biosfeerreservaat door Unesco. Het schiereiland steekt net boven water en in de regentijd juni -oktober staat het volledig onder water.

Met gids gaan we het gebied in. Het is een lange smalle weg omzoomd door bomen. Enorme stronken liggen nog overal verspreid door de laatste hurricane van vier jaar geleden.

Er moeten hier duizenden flamingo's zijn,maar we hebben geen geluk. In de verte 8 rode stipjes. Dat is alles. Volgens de gids zijn de vogels door de koude wind verder gevlogen. We zien nog een paar koereigers en wat wilde honden en dat is het.

De gids een aardige man,die veel over de natuur en Cuba vertelt. Het is vaak met handen en voeten praten. Hij een beetje Engels en ik un poquito Espagnol.

Bezoeken de Salinas,de zoutvelden en rijden weer terug. Er woont in dat gebied niemand.

s Middags een beschutte plek gezocht en lekker in de zon gezeten.

Het avond eten een feestje. Een Cubaans bandje kwam langs. Er werd volop gedansd. Het dansen zit de Cubanen in het bloed. De obers komen al dansend bij je aan tafel. Ook wij konden niet op onze stoel blijven zitten. Met een Cuba- Libre werd het een bijzonder gezellige avond.