We slapen weer heel landelijk. Om drie uur beginnen de hanen al te kraaien. Deert ons niet. Doppen in en om 7 uur pas wakker worden.

Het dorp is over vol. Ook hier heeft het toerisme toegeslagen. We bezoeken eerst de Indiogrot.Heel toeristisch en ik herinner me dat ik er acht jaar geleden ook geweest ben.We zijn gelukkig de eerste bezoekers en dat maakt het nog een beetje leuk.Eest een stukje lopen en dan een boottochtje door de grot.Binnen een half uur zit de tour erop.We besluiten geen koffie te drinken en aan het ritje naar Caya Jutias te beginnen.De weg redelijk goed. Onderweg een man gesproken die houtskool aan het maken was.Hakt eerst een denneboom in stukken van een meter en maakt vervolgens een enorme stapel in het rond en twee meter hoog. Bedekt deze stapel met grond. Maakt er gaten in en steekt dan het hout in brand. Deze procedure duurt 10 dagen. Dan is het houtkool klaar en heeft hij 180 zakken,waar hij 25 pesos per zak voor krijgt.

We vervolgen onze weg, die heel slecht is. Grote gaten en twee meter breed en een halve meter diep. Het is een gedeelte,waar nauwelijks mensen wonen.

Via Santa Lucia rijden we over een dijk naar Caya Juitas.Komen bij een prachtig wit strand. Ook hier denken we dat we enigen zijn,maar natuurlijk is dat niet waar. Alle stoelen op het strand zijn bezet. We besluiten eerst te gaan luchen. Daar speelt een bandje met hele leuke jongens en swingende muziek.

Een wandling gemaakt en gezwommen. Wat geluierd en op tijd weer richting Vinales.

Op een stoep in het dorp zitten jonge mensen met een aantal honden om hun heen. Natuurlijk zijn we nieuwsgierig. Zij geven ze alleen maar te eten en halen brood bij de staatswinkel. Dat wil ik ook wel. Als ik eindelijk brood heb zijn de honden verdwenen.

Een leuk restaurant gereserveerd,maar voor we zouden vertrekken,viel het licht uit door de enorme zware tropische regen gedurende een uur. Toch maar met de auto naar het restaurant,maar kwamen even goed als verzopen katten aan. Restaurant nam geen gasten meer aan. Keuken gesloten en daar sta je dan. Nog twee restaurants geprobeerd. Ook zij konden geen gasten meer aannemen door de stroomuitval. Gelukkig nog iets gevonden. Ongezellig en geen lekker eten.Bij onze thuiskomst een Cuba Libre met de eigenaar van de Casa gedronken. Een leuk gesprek met hem. Hij is niet zo hoopvol over de toekomst de komende vijf jaar.