carlaenbob.reismee.nl

11 maart 2016 Trinidad.- Sancti Spiritus-ciego de Avila - Florid -Camaguey- Bayamo 620 km.

Zitten al om acht uur in de auto. Afscheid genomen van de ontzettend aardige mensen van onze Casa Dolores.

We hebben een lange rit voor de boeg en gelukkig niet uitgerekend hoe ver we moeten rijden. We zijn aardig thuis in Trinidad en vinden al snel de weg naar Sancti Spiritus.De weg bewijzering blijft een hopeloze zaak in Cuba.

We nemen de weg, waar in het verleden de suikerfabrieken stonden. Een is er nog in goede staat en die gaan we bezoeken. Haciënda Torre de Manaca- Iznaga. Het verhaal gaat dat de toren een weddenschap is tussen twee broers, waarbij de een hoger moest zien te bouwen dan de ander diep kon graven.

In werkelijkheid was de toren bedoeld als wachttoren, zodat de slaven op de velden beter in de gaten gehouden konden worden.

Voor negen uur zijn we al op de haciënda. Je kunt zien dat het een toeristisch gebeuren is en ik ontdek dat ik er al geweest ben. Rond de haciënda allemaal stalletjes,waar witte hemden en kleden verkocht worden. Prachtig handwerk. Wij kopen een paar lopers voor op tafel.

Het gebouw nog mooi ingericht en een gedeelte,waar gedemonstreerd wordt, hoe de waterputten werden bediend door de slaven.

Bij Sancti Spiritus gaan we helaas verkeerd. Kost ons een uur,maar we komen wel door leuke dorpjes.De snelweg is opgehouden en we moeten het doen met een gevaarlijke twee of driebaansweg ,waar de paardenkarren nog volop rijden.

in Camaguey vinden we een westers hotel,waar we een sandwich kunnen eten. Die zijn zo groot,dat we de helft meenemen. Komen altijd wel iemand tegen,die er blij mee is.

Eindelijk om 5 uur rijden we Bayamo binnen. Vinden gelukkig meteen de weg naar het historisch centrum. Ons hotel,voor het eerst een hotel,Hostal Bayamo,gelegen aan het plein. De auto parkeren we om de hoek.

Bob gaat even zijn benen strekken. Mag ook wel na een rit van ruim 600 km. Smalle en soms zeer slechte wegen.

Ik ga de boel verkennen. Maar er is niet veel meer dan het plein.

Voor het donker wordt maken we een wandeling en worden aangesproken door een man, die in Duitsland had gewerkt. We nodigen hem uit voor een drankje. Hij vertelt het nodige over Cuba,maar eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. Van het bezoek van Obama verwachten ze niets. Een betere toekomst zal nog jaren duren. Voor 2033 denken ze dat het niet veel anders zal worden.

Later op de avond, op het plein muziek voorstellingen. Stoeltjes worden uitgezet en iedereen,die denkt te kunnen zingen of muziek kan maken,treedt op.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!