Al onze bagage weer overgepakt. Vroeg ontbeten. Ik word verwelkomd door Daily en haar moeder met een kus. Het is internationale vrouwendag. Ook vader komt nog even een kus brengen.

Het speelt hier in Cuba meer dan in Europa.

Met de taxi naar het verhuurbedrijf van de auto . We weten nu precies waar we Rex kunnen vinden. Door ervaring wijs geworden.

We hebben een planning gemaakt qua tijd,maar daar komt weer niets van terecht. Het reisagentschap heeft iets anders geboekt dan op onze voucher staat. Het kost ons 1 1/2 uur.

Eindelijk om 10.30 vertrekken we richting Santa Clara.

De weg goed en rond het middaguur komen via enorme boulevards in de stad aan.

Als eerste bezoeken we het mausoleum van Che Guevara. Indrukwekkend,het plein met zijn standbeeld. In zijn ene hand een geweer,zijn andere hand in verband.

Binnen brand de eeuwige vlam. Ook zijn medestrijders worden herdacht.

In 1997 zijn Che Guevara zijn stoffelijke resten vanuit Bolivia bijgezet. Het was een lichaam zonder handen.De eeuwige vlam ontstoken door Fidel. Het is voelbaar hoe Che hier vereerd wordt.

Het museum een mooi overzicht van de geschiedenis van de revolutie.

Op 28 december 1958 zetten de rebellen van Che de aanval op Santa Clara in.Twee dagen later hadden ze de stad in handen en zonder de hulp van de inwoners was het nooit gelukt.

Door de ontsporing van de trein met regeringstroepen,sneden ze alle wegen voor Batasta af.

Twee dagen later verliet Batista het land.

We rijden verder de stad in en een aantal mensen willen ons aanhouden. We snappen er niets van ,tot we ontdekken dat we een lekke band hebben.

iedereen wil je helpen en we rijden een soort achterbuurt in. Wat er ook gedaan wordt,het lukt niet om de band te verwisselen. De krik kapot en dan begin je echt niets.Het verhuurbedrijf gebeld. Kan ons niet vinden. We laten mensen uit de buurt uitleggen waar we zitten.

Uiteindelijk komt de man ook met een Audo A 4 en haalt zijn band eraf en zet die er bij ons op.

De buurt had een uitje. De meeste mannen werkeloos en wisten wel raad, hoe je de band moest verwisselen.

Al met al 2 1/2 uur verder.

Bezoeken snel de plek, waar de trein ontspoord is. De historische plek willen we niet missen.

Slaan de lunch over en vertrekken helaas met behoorlijke haast. We moeten nog 90 kilometer over smalle wegen en willen voor donker in Trinidad aankomen.

We rijden door een prachtig natuurgebied Macize de Guamuhaya. We hadden er graag wat meer tijd gehad. En komen in Tepes de Colantes. 1200 meter hoog en een kuuroord.

Schitterend uitzicht. Al afdalend richting zee,zien we de zon prachtig ondergaan.

Het is heel druk in Trinidad en na enig zoeken vinden we onze Casa. Kunnen de auto voor de deur parkeren. De Casa heeft goede kamers en een dakterras. We zijn er blij mee.