Om 5.50 gaan de klokken van de vele kerken al luiden om iedereen wakker te maken. Wij worden pas echt wakker tegen 7 uur. Heel erg op ons gemak van ons ontbijtgenoten op de patio. Er moet nog het een en ander aan mails naar Gambia verstuurd worden,want daar vordert het niet echt.

We huren weer een paar fietsen,deze keer gewone,want we blijven in de stad. Bezoeken het Nationaal Museum dat niet veel voorstelt. Het grootste gedeelte is dicht. We krijgen daarom korting en betalen een halve dollar per persoon. Wisselgeld is er niet. Na twintig minuten hebben we alles bekeken en gaan in de tuin van het klooster zitten. Onze tocht verder naar een sigarenfabriek. Helaas zaterdag gesloten. Bezoeken een sociale werkplaats,waar ze prachtige hangmatten maken. Jammer genoeg kunnen we niets meenemen.

Onze tocht verder naar het meer. Heerlijk in de wind. Nicaraqua is een land, waar het altijd waait.Na tweeënhalf uur brengen we fietsen terug. Ik ben weer totaal gevloerd door de hitte. Na de lunch de koelte van het zwembad en onze kamer opgezocht. Rond half vijf weer op pad. De toren van de kerk La Merced beklommen. Prachtig uitzicht over het meer,de stad en de vulkaan.

Er is muziek op het plein bij de kathedraal en gaan daar zitten om naar het leven van alle dag in Granada te kijken.

Nog even een stukje geschiedenis. Nicaraqua heeft lange tijden van oorlog gekend. De laatste jaren is het rustig en het land krabbelt langzaam uit een diep dal.In het verleden hadden twaalf families het voor het vertellen. Sinds een aantal jaren is Ortega de president. Hij heeft de wet veranderd en hoopt voor een derde termijn gekozen te worden. Hij vertegenwoordigt de oppositie die nu 80% is. Er is laatste jaren veel veranderd. Het schoolgeld vrij en ook de medische zorg. Voor de oude mensen speciale huisjes gebouwd. De salarissen het afgelopen jaar met 15% verhoogd in twee delen. Het is haast een vaststaand feit dat Ortega voor de derde termijn gekozen zal worden.