carlaenbob.reismee.nl

5 februari 2016 Granada Hotel Patio Malinche.

We worden verwend met een heerlijk ontbijt. Muesli en alle soorten fruit. Dat alleen al een plaatje waard.

Oscar is onze gids vandaag. Precies om half negen staat hij bij de receptie. Lopen naar een winkel,waar er mountainbikes voor ons klaar staan. Na veel passen en meten,denken we dat we de besten er uitgezocht hebben. Het is even wennen,maar de weg loopt een beetje af naar het meer,dus een eitje voor ons. Daar is het een heel toeristisch gebeuren. In de weekends is het er propvol. Na een half uur komen we bij de boot,die ons langs de Zapatera eilanden zal varen. De fietsen worden aan boord getild. Zwemvesten aan,want dat zijn de regels van de marine.

Het meer is eindeloos groot, de eilandjes klein. De meeste eilandjes gekocht door Amerikanen. Voor rond de 150.000,00 $ inclusief huis. De bevolking heeft hier geen enkel probleem mee. Zij zijn niet in staat zoiets aan te schaffen en vinden dat de buitenlanders voldoende besteden om daardoor de economie beter te maken.

Het zoetwater meer half zo groot als Nederland heeft water problemen. Door El Nino heeft het lang niet geregend of te weinig. Het waterpeil is met een meter gezakt. Niet te bevatten hoeveel liter water dat is. Na een half uur varen weer aan land. Fietsen van de boot en rijden maar. Nou,zo eenvoudig was dat niet.Het eerste stuk los zand,veel stenen en de heuvel op.Eerst maar een stuk gaan lopen om geen brokken te maken. We rijden langs kleine gemeenschappen. Het leven meer dan eenvoudig. Water wordt opgepompt ,aangedreven door het trap systeem van een fiets.Al trappend krijgen ze hun emmertje vol.

Het is bloed heet en we moeten regelmatig stoppen om iets te drinken. We komen grote kudden koeien tegen en paard en wagentjes volgeladen met hout.

Na drie uur zijn we weer terug bij ons hotel. Bob nog even fit als hij begonnen is,ik volledig uitgeteld.

Rustig bijgekomen,daarna een verfrissende duik in het zwembad. De lunch bij een Israëliet. Lekker eten, leuke locatie,maar vreselijke muziek.

Na de siesta, een rondrit door de stad met koetsjes. Deze rijden in plaats van een taxi. We vinden het ook niet nodig ons daarvoor te schamen.Vinden het heerlijk. We hebben een Spaans sprekende koetsier,waar we het meeste niet van verstaan. Een man met twinkelende ogen en plezier in het leven. Het paardje heeft een wond aan zijn neus. We gaan ons er niet mee bemoeien. Hebben we wel geleerd op onze reis door Thailand.

Reacties

Reacties

pieter en mieke

Weer volop genieten daar. Stoer hoor, jullie op de mountainbikes. Hoe ouder hoe gekker!!!! Geweldig. Carla, goed dat jij af en toe je rust neem en lekker gaat lezen. Idd een pracht boek : de Japanse minnaar. Heb dat van jou gekregen en ook van genoten. Geniet verder en wij lezen het wel weer. Liefs P en M.

Lida en Paul

Sjonge, sjonge, wat hebben jullie toch veel energie en die Bob is echt een fenomeen!
Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!