carlaenbob.reismee.nl

3 februari 2016 Finca Neblina del Bosque

Het is mistig en koud als we wakker worden.Bob wordt om 6.45 opgehaald door de boswachter. Ze gaan een wandeling door het nevelwoud maken. Ik draai me nog even om,maar binnen een half uur schijnt de zon onze kamer binnen. Sta meteen op om van de omgeving te genieten. Met mijn boek ga ik op het balkon zitten,waar alles nog drijfnat is.

Rond 10 uur komt Bob terug. Heel blij van alle mooie dingen, die hij gezien heeft. Veel vogels,die in ons land niet voor komen. Na het ontbijt installeer ik me met boek en hoedje op onder een boom, uitzicht op de landerijen en het bos. Moet ineens aan mijn moeder denken. Zij kon ook zo genieten van lezen in de schaduw en ook zij had vaak een hoedje op. Dierbare herinneringen aan haar. Heb daar uren gezeten. Genietend van het prachtige boek van Isabel Allende, De Japanse minnaar. We hebben geen internet of telefoon verbinding. Wat een zaligheid.

in de namiddag een wandeling gemaakt . Eerst achter in een pick-up mee gereden en toen terug gewandeld naar de Finca. De jonge honden bewonderd,die tien dagen oud zijn.

We zijn vandaag de enige gasten. Geen muziek. Kunnen genieten van de geluiden van de krekels en de kikkers als de zon onder is.

Ook vandaag weer op tijd richting ons huisje. Het is koud en geen straf om op tijd onder de dekens te kruipen. Voor we naar binnen gaan,gaan we eerst op de stoep van ons huisje zitten. We raken niet uitgekeken op een sterrenhemel,waar de sterren bijna de grond raken.

Reacties

Reacties

Lida en Paul

Wat heerlijk zo in de ongerepte natuur met een boek, denkend aan je moeder en later onder de sterrenhemel.
Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!