Door de onverwachte storm een onrustige nacht met weinig slaap.

Zeven uur op en de laatste dingen gepakt.

Onze reis kan beginnen.We worden om acht uur op gehaald door Monique en Jeroen.

Afscheid van Sam,onze stokoude kat genomen. Voel me verdrietig. De kans dat we hem nog terug zien is minimaal.

Gelukkig is Inez er,die ons Sammetje ook al negentien jaar kent. Ze zal hem met veel liefde verzorgen. We kunnen dat heel goed aan haar overlaten en zijn haar daar zeer dankbaar voor.

Op Schiphol vliegen ineens Max en Ise om onze nek.

We drinken koffie met elkaar en nemen afscheid voor de komende 8 weken.

Ise kan niet begrijpen waarom we zo lang weg moeten.

Ons vliegtuig een Boeing 777 vertrekt een kwartiertje later. We worden gewaarschuwd voor hevige turbulentie.

In het kanaal staat een zijwind van 315 km. per uur. De bagage in de bakken boven ons vliegt tegen het plafond.Ik ben niet blij. Zeg maar doodsbang.

Als de rust is weergekeerd,krijgen we een heerlijke lunch geserveerd met een lekker glas wijn uit Zeeland.

Op de oceaan gaat het hevig te keer.

Na 10.45 landen we op vliegveld in Panama. Het vliegveld is vernieuwd en we zijn snel door de douane. In twee jaar tijd is Panama Stad enorm gegroeid. Helaas de wegen niet aangepast en we komen in een giga file terecht.

Als we bij ons hotel aankomen is het of we niet weg geweest zijn.

We krijgen een kamer op de derde etage met prachtig uitzicht over het Panamakanaal.

Van de zonsondergang genoten.

Na een klein hapje en een Balboa biertje duiken we om half negen Panama tijd ons bed in.